بلورهای مایع ضریب شکست خود را نسبت به پلیمر شفاف همسانگردی که در آن غوطه ور هستند تغییر می دهند، در نتیجه مرزهای پله های متعددی در سراسر PDLC ایجاد می شود.
این تغییر در ضریب شکست در هر مرز است که باعث تغییر مسیر نور می شود. از آنجایی که ماده PDLC حاوی میلیون‌ها کریستال مایع است که هر کدام دارای مرزی متفاوت است، نور در جهات مختلف پراکنده می‌شود.
اثر خالص این است که هر چیزی را که در پشت شیشه هوشمند PDLC است پنهان می‌کند.
شیشه هوشمند PDLC از :
بیرونی ترین پانل های شیشه فلوت معمولی (یا گاهی اوقات اکریلیک) که در اطراف ساندویچ شده اند تشکیل شده است:
پانل های داخلی از پلاستیک PET شفاف نوری (پلی اتیلن ترفتالات)، ساندویچ شده در اطراف:
ITO (اکسید قلع ایندیوم) که یک رسانای شفاف PD است: یک رسانای شفاف PD ال سی با هسته ساندویچ ساندویچ شده با هسته مایع c. قطرات معلق در یک پلیمر.
حداکثر اندازه شیشه هوشمند: 2000mm*6000mm (6.5ft*19.5ft).
شیشه‌های هوشمند از طریق سیگنال‌های الکتریکی از طریق فعال‌سازی سوئیچ‌ها، حسگرها و غیره کار می‌کنند. مولکول‌های کریستال مایع به نور اجازه عبور می‌دهند و شیشه شفاف می‌شود. وقتی فعال نمی شود مات می شود.
کریستال مایع ترکیبی است بین (i) مایعی که مانند یک سیال جریان دارد و (ii) کریستالی که معمولاً به صورت جامد یافت می شود و تقارن کوتاه یا دوربرد را نشان می دهد.
پلیمر به کریستال های مایع اجازه می دهد تا در یک فیلم جاسازی شوند و سپس می توان آن را بین صفحات شیشه ای یا پلاستیکی قرار داد. پلیمر دارای خواص نوری ثابتی است که در ساختار آن تغییر نمی کند، و از این رو همسانگرد در نظر گرفته می شود.
در مقابل، کریستال مایع خود ناهمسانگرد است، زیرا ویژگی های نوری آن در ساختار آن ثابت نیست، بلکه می تواند تحت اعمال میدان الکتریکی متفاوت باشد.
نه، لایه داخلی PDLC پلاستیکی است و الکتریسیته را هدایت نمی کند، زیرا عایق الکتریکی است. در عوض، بیشتر شبیه یک خازن رفتار می کند، جایی که سیگنال اعمال شده بین ولتاژهای مثبت و منفی در صفحات خازن متناوب می شود و باعث ایجاد یک میدان الکتریکی متناوب در سرتاسر دی الکتریک PDLC می شود، که همان چیزی است که کریستال های مایع را با فرکانس سیگنال (معمولا 50 هرتز یا 60 هرتز) همسو می کند.
Please leave your message here, we or our local dealer will contact you soon!